Mersin Tarihi
Mersin yakınlarındaki Yümüktepe’de yapılan kazılarda Neolitik Çağ’a (İÖ 6000-5500) kadar inen yerleşim izlerine rastlandı. Yümüktepe’ye koşut bir yerleşim alanı da, Tarsus yakınlarındaki Gözlükule’dir. Yörede Neolitik Çağ’dan Kalkolitik Çağ’a (İÖ 5500-3000) geçişin izleri de Yümüktepe ve Gözlükule buluntularından saptanmaktadır. Tunç çağlarındaki (İÖ 3000-2100) aşamalarda bu iki yerleşim alanındaki buluntular aracılığıyla açığa çıkarılmaktadır. İçel bölgesinde yazılı tarihin İÖ 2000 yılların başlarına rastladığı ve bunların Asurlu tüccarlarla ilgili olduğu gene Yümüktepe ve Gözlükule buluntuları arasındadır. İÖ 17. yüzyıldan başlayarak İçel Bölgesi Hitit egemenliği altına girdi. Hitit Dönemi’nde Kizzuwatna Krallığı’nın sınırları içinde olan İçel, Hitit İmparatorluğu‘nun yıkılışına kadar bu krallığın egemenlik alanı içinde yaşadı. İÖ 1195′te Deniz Kavimleri, Hitit İmparatorluğu gibi Kizzuwatna Krallığı’nı da tarih sahnesinden sildiler. İÖ 1200-800 arasında Anadolu Karanlık Çağı yaşadı. İçel yöresi, Geç Hitit Devletleri Dönemi’nde Que adı verilen bölgenin içinde yer aldı. İÖ 8. yüzyılın ortalarında Que, Asur egemenliğine girdi. Asur egemenliği döneminde İçel yöresinin en etkin ve en eski kenti olarak Tarsus önem kazandı. İÖ 612-546 arasında Medler, daha sonra Persler yöreye egemen oldularsa da, Makedonya Kralı Büyük İskender İÖ 333′te İpssos’ta Persleri yenilgiye uğratınca yörenin egemenliği de Makedonya İmparatorluğu’na geçti. Büyük İskender’in ölümünden sonra komutanları arasında parçalanan imparatorluğun İçel toprakları Seleukosların payına düştü. İÖ 300′de I. Seleukos, kendi adını verdiği bugünkü Silifke (Seleukeia) Kenti’ni kurarak bu yörenin önemini artırdı. Seleukos İmparatorluğu’nun egemenliği altında uzun süre refah içinde yaşayan yöre halkı, İÖ 2. yüzyıl sonlarına doğru türeyen korsanlar yüzünden yoksullaşmaya başladılar. Romalılar IS 395′e kadar sürecek olan üstünlüklerini İÖ 100′lerde kurdular. Romalı General Pompeius’un kendi adını vererek kurduğu Pompeiopolis (bugün Viranşehir) kısa sürede gelişerek bölgenin üçüncü büyük kenti durumuna geldi. Roma İmparatorluğu’nun toprakları ikiye ayrılınca (İS 395) İçel de Bizans İmparatorluğu’nun toprakları içinde kaldı.
